بعد از شکست‌های جو بایدن در دو ایالت اول و پیروزی‌های برنی سندرز، برای مدتی به نظر می‌رسید سندرز به خطری جدی برای بایدن تبدیل شده‌باشد. ناکامی احتمالی بایدن در این ایالت می‌توانست عملاً سبد رأی او را از هم بپاشد و البته پیروزی سندرز در ایالتی که از مدت‌ها پیش گزینه اصلی پیروزی بایدن میانه‌رو حساب می‌شد، او را در بهترین موقعیت ممکن پیش از ورود به سه‌شنبه بزرگ قرار می‌داد.

اما بعد از جایگاه دوم بایدن در نوادا حمایت‌های سیاسی که از بایدن در این فاصله اعلام شد، حالا از نظرسنجی‌ها به نظر می‌رسد، بایدن در آستانه کسب اولین پیروزی‌اش خواهد بود. اعلام حمایت جیمز کلایبرن، نماینده این ایالت در مجلس نمایندگان، از اعضای هیئت ریاست دمکرات‌ها در این مجلس نیز اتفاق مهمی بود. کلایبرن به عنوان یکی از برجسته‌ترین صاحب‌منصبان سیاه‌پوست دمکرات، وزن سیاسی بالایی دارد. موج پریشانی نزدیکان به ساختار قدرت حزب و میانه‌روها بابت پیروزی سندرز در کنار ناکامی‌های بلومبرگ نیز کمک کرد که بایدن فرصت «بازگشت» به روایت حامیانش را پیدا و البته از آن استفاده کند.

پیروزی بایدن باعث می‌شود سناریوی موفقیت او در کسب نمایندگی تا حدی به مسیر برگردد، هر چند شکست‌هایش در ایالات قبلی بی‌اثر نخواهند بود، اما لااقل روایت کارزار بایدن از مسیر رقابت تا حدی با این پیروزی اجرایی می‌شود. تیم بایدن از پیش از رقابت اول در آیوا گفته‌بودند که روی دو ایالت اول حساب چندانی باز نکرده‌اند و در عوض ادعای اصلی خود را روی ایالتی قرار داده بودند که جمعیت قابل توجهی سیاه‌پوست دارد.

برنی سندرز اما اگر چه تقریباً شانسی برای ربودن جایگاه اول از بایدن ندارد و علی‌رغم فاصله نزدیک به دورقمی‌اش با بایدن در آخرین میانگین نظرسنجی‌ها، شانس اصلی کسب جایگاه دوم در این ایالت است و با نزدیک‌ترین رقیبش، تام استایر، فاصله خوبی حدود ۶درصد دارد. اگر نتیجه نهایی با نتیجه آخرین نظرسنجی‌ها فاصله زیادی پیدا نکند، بعد از بایدن، سندرز می‌تواند تنها کسی باشد که با عبور از حد نصاب ۱۵درصدی موفق به کسب نماینده از این ایالت می‌شود و این جایگاه دومی او را نتیجه‌ای موفق می‌کند. البته اگر نفر سوم هم بتواند از حد نصاب عبور کند، بازی چندان تغییر جدی نخواهد کرد چون نفر سوم فعلاً تام استایر است که مهم نیست.

پیت بوتجج، الیزابت وارن و ایمی کلوبشار همگی با درصدهایی یک‌رقمی، می‌روند که دست خالی از کارولینای جنوبی برگردند. این برای هیچ کدام خبر خوبی نیست اما شاید با توجه به اوج‌گیری سندرز، شکست دوباره در کارولینای جنوبی برای وارن ناامیدکننده‌ترین نتیجه باشد. پیت بوتجج در رقابت‌های پیشین نتایج قابل‌قبولی داشته و کلوبشار نیز توانسته با عبور از سقفی که در ایالت‌های پیشین برایش قائل می‌شدند، کمی وضعیت قابل‌قبولی داشته‌باشد تا همچنان مدعی سبد رأی میانه‌رو در احتمال سقوط بایدن باشد.

مهم‌ترین اتفاق این هفته اما در این رقابت، «سه‌شنبه بزرگ» معروف است که همین هفته، ۱۴+۱ رقابت را در خود جای خواهد داد و با حدود یک‌سوم آرای نماینده، رقابت را بسیار به جلو خواهد برد. تأثیر احتمالی پیروزی بایدن در کارولینای جنوبی می‌توان پس‌گرفتن ادعای او به عنوان گزینه اصلی جناح میانه‌رو و جایگزین اصلی برنی سندرز چپ‌گرا باشد. این روند می‌تواند عملاً در پایان این هفته سندرز و بایدن را دوباره به دو مدعی اصلی تبدیل کند. اگر این تصویر شکل بگیرد، بیشترین ضرر را در این میان بلومبرگی خواهد کرد که با صرف‌نظرکردن از چهار رقابت اول، چندصدمیلیون‌دلار بی‌سابقه را خرج این سه‌شنبه کرده‌است. بلومبرگ اگر نتواند سه‌شنبه نتایج خوبی کسب کند، یک‌شبه کارزار خود را درهم‌شکسته خواهد دید. سرمایه‌گذاری او روی مطرح‌کردن خود به عنوان جایگزین سندرز نیز با پیروزی بایدن، حملات وارن به او و البته نمایش فاجعه‌بارش در مناظره‌ها، می‌تواند بر باد برود. درباره سه‌شنبه بزرگ، ایالات شرکت‌کننده و ترکیب نظرسنجی‌هایشان، در یکی دو روز آینده بیشتر خواهیم گفت.