به گزارش پیام نو، در اینکه مشکلات زیادی در استان خوزستان وجود دارد از فقدان آب شرب گرفته تا بحران‌های کارگری و حقوق‌های معوقه‌شان یا اتفاقاتی که به نوعی مردم را با مشکل مواجه کرده، تردیدی نیست اما سوال اینجاست که آیا مسائل و مشکلات در شرایط کنونی صرفا از طریق توصیه قابل حل است؟ که اگر بود خیلی وقت پیش باید مشکلات این منطقه حل می‌شد اما اینکه تا الان باقی مانده‌ و در بعضی مناطق کشور هنوز مشکل آب شرب داریم، نشان می‌دهد که بعضا تصمیماتی توام با ایراد و اشکال از سوی مسئولان اتخاذ شده که البته فقط به یک یا دو دولت خاص برنمی‌گردد. واقعیت این است که قابل توجیه نیست چهار دهه از عمر انقلاب گذشته باشد و هنوز روستا یا منطقه‌ای پیدا شود که آب شرب نداشته باشد یا اراضی که متعلق به نهادهای خاصی است و برای دراختیار گذاردن این اموال و زمین‌ها به مستضعف واقعی که قبل از انقلاب متعلق به بنیادهای خاص بوده، پول مطالبه کنند. مشابه آنچه در ایلام هم وجود دارد و زمین‌هایی در اختیار بنیاد علوی است و اکنون در دست مردم مستضعف است؛ مستضعفانی که سال‌ها ساخت‌وساز کرده‌اند درحالی‌که سندها در اختیار بنیاد خاصی بوده و پس از 40 سال، هنوز هم مالکیت از یک بنیاد به بنیاد دیگری منتقل می‌شود و سند صادر نمی‌شود یا برای صدور سند پول مطالبه می‌شود. مسائلی از این دست که حل و فصل آن ضروری به نظر می‌رسد و تنها در اختیار یک دولت نیست. دولت باید کار کند و بنیادها و نهادهای دیگر هم باید همسو شوند. از سفر رئیس مجلس فارغ از هر انگیزه‌ای باید استقبال کرد. حضور مسئولان در میان مردم با قصد کمک به مسائل را به فال نیک می‌گیریم. هرچند درمجموع بعضا مسائل تبلیغاتی هم مدنظر سیاستمداران قرار می‌گیرد که اشکالی ندارد اما اقدامات عملی هم در جهت حل مشکلات مردم لازم است. مجلس می‌تواند قانونی تصویب کند تا زمین‌هایی که متعلق به بنیاد علوی است و در مناطق مستضعف‌نشین قرار دارد به مستضعفان واقعی و نه بخش خصوصی ثروتمند و غیرنیازمند واگذار شود. مطالبه پول برای تحویل سند یا مجوز ساخت‌وساز معقول و منطقی نیست. این اتفاق را در شهرهای کوچک دو، سه‌هزار نفری هم شاهدیم که مطالبه پول بهای زمین یا مجوز ساخت‌وساز با توجه به هزینه‌های ساخت‌وساز دیگر رمقی برای مردم باقی نمی‌گذارد که بتوانند سرپناهی برای خود درست کنند. مجلس باید وارد عمل شود، با هماهنگی نهادهای خاص زمین‌هایی را که متعلق به بنیادهای خاصی است تعیین تکلیف کند که اتفاقا می‌تواند جلوی یکسری رانت‌ها در آینده را بگیرد. مسئولان با سفر به این مناطق در جریان مسائل قرار می‌گیرند و فارغ از اینکه انگیزه تبلیغاتی باشد یا هر چیز دیگر، فی نفسه مثبت است، به شرط اینکه اقدام عملی هم در کنار بازدیدها و صحبت‌ها انجام شود. اتفاقا یکی از الگوهای برنامه‌ریزی که الگوی موفقی هم هست، الگوی برنامه‌ریزی اجتماع‌محور است. در الگوی برنامه‌ریزی اجتماع‌محور مناسب است که مسئولان در جمع مردم حضور یابند و نظراتشان را جویا شوند. جمع‌های مختلف را دعوت کرده، تصمیم بگیرند و برنامه‌ریزی کنند. مسائل و مشکلات مردم زیاد است و خوزستان مشکلات خاص خودش را دارد. شاید یک مسئول هم واقعا فرصت نداشته باشد پای درددل آحاد مردم بنشیند. سال‌هاست که نمایندگان خوزستان در ارتباط با مسائل و مشکلات این استان در مجلس حرف می‌زنند. نمایندگان سایر استان‌ها هم مطالبات مردم را بیان می‌کنند اما بیان این مطالبات به‌تنهایی کفایت نمی‌کند. زمانی بیان مشکلات مردم می‌تواند موثر واقع شود و نشستن پای درددل‌ها مثمرثمر باشد که تبدیل به تصمیمات موثری برای حل مشکلات شود.

منبع: آرمان ملی