رونالدو
ظهور ستاره‌ای از مریخ
بسیاری از بزرگان فوتبال معتقدند اگر درگیر آسیب‌دیدگی‌های متعدد نمی‌شد، بزرگترین بازیکن تاریخ لقب می‌گرفت.
پیام نو| مارکوفان باستن: «او مرد اول تاریخ فوتبال است!» پویول: «او فوق‌العاده است. سال ۲۰۰۴ با دریبلی عجیب و غریب، پای مرا شکاند!» مایکل اوون: «به خدا قسم، بهترین بازیکن تاریخ است!» اولیور کان: «او اشک مرا در فینال ۲۰۰۲ درآورد!» لیونل مسی: «دنیای فوتبال بدون او هیچ معنایی ندارد. بدون شک او الگوی من در دریبل و گلزنی است!»
کریستیانو رونالدو: «از بچگی اسطوره من بوده و هست. او بهترین بازیکن تاریخ است و حتی مارادونا به گرد پای‌اش نمی‌رسد.» رونالدینیو: «نمی‌دانم فوتبال بدون او چگونه خواهد بود».
به نظرتان این جملات در وصف چه فوق ستاره‌ای چیست؟ درست حدس زدید؛ رونالدو لوئیز نازاریو ده‌لیما.
هافبک‌ها و مدافعان تیم مقابل را یکی پس از دیگری جا می‌گذاشت و توپ را به تور دروازه می‌چسباند. مصدومیت‌های سخت و طولانی را تجربه کرد، بار اول، یک سال و چهار ماه و بار دوم، یک سال و دو ماه.
در 35 سالگی کفش‌ها را آویزان کرد. بسیاری از بزرگان فوتبال معتقدند اگر رونالدو درگیر آسیب‌دیدگی‌های متعدد نمی‌شد، بزرگترین بازیکن تاریخ لقب می‌گرفت.
زندگی پُر حاشیه‌ای چه درون و چه بیرون از مستطیل سبز داشت. «فلورنتینو پرز» رئیس باشگاه رئال مادرید از او خواست بیشتر در خانه بماند و کمتر بیرون برود. رونالدو به او گفت: «اگر من هم همسری مثل همسر فیگو داشتم، حتماً بیشتر اوقات در خانه می‌ماندم!»
هم در بارسلونا، بازی کرد، هم در رئال، هم اینتر و هم میلان، به همین خاطر لقب بزرگترین و در عین حال محبوب‌ترین خائن تاریخ فوتبال را به او دادند.
یکی از نکات خاص درباره رونالدو، مدل موی عجیب و غریب او در جام جهانی 2002 بود که فرضیه‌های مختلفی درباره‌اش مطرح شد.
18 سپتامبر مصادف با 28 شهریور، چهل‌وچهارمین سالروز تولد نابغه تکرار نشدنی تاریخ فوتبال دنیاست.
