پیام نو| هفته‌نامه «نیوزویک» سال 2009، او را به عنوان یکی از 20 فرد قدرتمند در ایران انتخاب کرد. نه چهره‌ای سیاسی بود، نه فرمانده‌ای نظامی، اما چنان محبوبیت و تأثیرگذاری عمیقی بر جامعه داشت که نمی‌شد از کنار اسمش به سادگی عبور کرد؛ عادل فردوسی‌پور.

هم عامه مردم دوستش داشتند، هم طبقه فرهیخته. دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف با ساخت برنامه‌ای ماندگار توانست میلیون‌ها ایرانی را از هر سن، قشر و قومی، تا نیمه‌های شب پای تلویزیون، میخکوب کند؛ برنامه‌ای که سال‌ها در صدر محبوب‌ترین و پُربیننده‌ترین برنامه‌های سیما قرار داشت، اما...

شایعات زیادی درباره چرایی توقف برنامه نود مطرح شد، اما انگشت اتهام بیش از همه، به سوی یک نفر نشانه رفت؛ علی فروغی.

عادل، اما برخلاف مجریانی مانند مزدک میرزایی، چشم به روی پیشنهادهای وسوسه‌انگیز شبکه‌های خارجی فارسی‌زبان بست. فضای مجازی را هم دستاویزی برای فشار به رسانه ملی قرار نداد. سکوت کرد و به تهیه‌کنندگی برنامه جذاب «فوتبال 120» در شبکه ورزش ادامه داد.

آذرماه سال گذشته، ویژه‌برنامه‌ای مخصوص دیدار بارسلونا و رئال مادرید ساخت که از سامانه‌های نمایش اشتراکی آنلاین پخش شد. «ال‌کلاسیکو» رکورد شکست و فقط یک هفته بعد از انتشار، بیش از 2 میلیون و 700 هزار بیننده داشت.

عادل فردوسی‌پور یازدهم مهر سال 1353 در بیمارستان دکتر مجیبیان یزد به دنیا آمد. البته بارها اعلام کرده اصالتی رفسنجانی دارد. از بچگی، شیفته فوتبال بود، اما درس را هم تا عالی‌ترین مدارج ادامه داد. او از دبیرستان البرز با معدلی بالا دیپلم گرفت و در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی شریف فارغ‌التحصیل شد.

هنوز شبکه نسیمی نبود، نه «خندوانه» بود، نه «دورهمی»؛ برنامه‌هایی که عمومیت داشتند و برای دعوت از مهمان‌های‌شان به هر حوزه‌ای سرک می‌کشیدند، اما عادل فردوسی‌پور، برنامه تخصصی «نود» را نزدیک به 20 سال در بالاترین سطح تولید کرد، ولی سرآخر مجبورش کردند فرزندش را رها کند.

رمز ماندگاری و محبوبیت خیره‌کننده «عادل» را شاید بتوان در صداقتش جست‌وجو کرد. دشمن کم نداشت؛ دشمنانی که اگر کوچک‌ترین خطایی از او سر می‌زد، هزاران بار به زبان می‌آوردند، اما سالم زندگی کرد. خودش بود؛ چه وقتی پروژکتورِ بالای سرش می‌ترکید و می‌خندید، چه وقتی می‌خواست سرش را به میز بکوبد.

یازدهم مهر، تولد 46 سالگی مجری، گزارشگر، تهیه‌کننده، روزنامه‌نگار و مترجمی است که به دور از هیاهوها، با دوستانش به سالن می‌رود و فوتبال بازی می‌کند و البته در سکوت، مجوز ساخت برنامه‌ای جدید را گرفته و قرار است با 99 بازگردد؛ نودِ نو.